We Are Ctalents blogger Wendy van der Meer is blind en blogt over dingen die zij in haar dagelijks leven meemaakt. Ze schrijft in deze blog onder meer over een situatie waarin ze zich buitengesloten voelde maar ook over inspirerende bijeenkomst waar ze onlangs is geweest. Lees je mee?
Jij mag er ook zijn
Voel jij je weleens alleen terwijl er toch heel veel mensen om je heen zijn? Heb je weleens iemand ontmoet die jou inspireert door haar verhaal te vertellen? Mijn antwoord op beide vragen is: ja. In dit artikel vertel ik je er meer over.
Vanuit mijn werk wordt een feestje georganiseerd en we staan met collega’s gezellig te kletsen en iets lekkers te drinken. Ik bevind me aan een hoge statafel met voor mij bekende mensen en toch……voel ik me buitengesloten. De collega’s merken dit niet. Er is muziek, gepraat, gelach, alles klinkt hard in mijn oren. Ik kan me niet goed oriënteren en vind dit geen fijn gevoel.
Herken je bovenstaande situatie? Het gebeurt niet vaak, maar soms zijn er van die momenten. Het antwoord op de vraag: “Hoe ga je hiermee om?” heb ik niet.
Ik laat het gebeuren en opeens is het, net zo snel als dat het gevoel opkomt, ook weer verdwenen. Dan hoor ik er voor mijn gevoel weer helemaal bij.
Vorige maand ben ik naar een bijeenkomst geweest, waar Rianne Kuik van www.durfteverbinden.nl haar verhaal deed. Ik heb niemand gevraagd mij naar deze bijeenkomst te vergezellen, ik weet de weg. Op mijn route kom ik een beveiliger van het gebouw waar ik werk tegen. De bijeenkomst vindt plaats in ons gebouw, dus bepaalde gedeeltes hier zijn mij bekend. De beveiliger vraagt waar ik naartoe moet en hij brengt me daar waar ik zijn wil. Heerlijk zo spontaan!
Op een stoel wacht ik rustig af wat er gebeurt. Ik voel me goed en niet alleen, ondanks dat ik niemand heb om mee te praten. Er druppelen wat collega’s binnen en de spreekster staat al met de gesprekleiders te bespreken hoe een en ander gaat. Na afloop van haar verhaal zullen wij aan tafels in groepjes twee vragen bespreken. En opeens staat Rianne daar, voor mijn neus. Ze steekt haar hand uit en we praten er gezellig op los, alsof we elkaar al jaren kennen. Meteen voel ik een klik.
Deze bijeenkomst is zeer inspirerend voor mij geweest. Het voelt goed dat ik hier zelfstandig naartoe ben gegaan. Het is een gevoel van “Jij mag er ook zijn, met al je plus- en minpunten en je kwetsbaarheden.”
Bovenstaande situaties zijn totaal verschillend. Ze geven wel allebei aan hoe kwetsbaar ik me voelde en opstelde. Maar IK mag er ook zijn, NET ALS JIJ!
Auteur: Wendy van der Meer
Lees ook andere blogs van Wendy zoals haar blog over omgaan met veranderende routes als je blind bent.