Digitale (on)toegankelijkheid; online met een visuele uitdaging

Hoe toegankelijk is de online wereld voor mensen met een visuele uitdaging? Lees het in de blog van Laurie waarin ze schrijft over haar persoonlijke ervaringen met digitale (on)toegankelijkheid. 

#Jekomternietin

Vanochtend zag ik op Twitter een discussie voorbijkomen over de DigiD app en de (on)toegankelijkheid hiervan. Deze discussie bracht mij op het idee van dit artikel. Want onze samenleving is helaas minder toegankelijk dan je zou denken. Of misschien wel zou verwachten. Dit geldt helaas voor iedere soort beperking: fysiek, verstandelijk of zintuiglijk.

Een flinke tijd geleden werd op social media de discussie rondom toegankelijkheid geopend met de hashtag #Jekomternietin. Dit kun je heel letterlijk nemen, want in eerste instantie ging het om mensen met een fysieke beperking; "ontoegankelijke gebouwen, ontoegankelijk openbaar vervoer, enzovoorts". Er werden situaties beschreven onder vermelding van bovengenoemde hashtag waarin duidelijk naar voren kwam dat iets wat heel vanzelfsprekend is voor iemand zonder beperking, dat niet is voor iemand met een beperking.

Zintuiglijke ontoegankelijkheid

We Are Ctalents is er voor jongeren met een zintuiglijke beperking, dus daar ga ik me in dit artikel ook verder op focussen. Ik kan alleen spreken voor mensen met een visuele beperking, maar ik kan me heel goed voorstellen dat mensen met een auditieve beperking ook veel ontoegankelijke situaties tegenkomen. Zoals het bestellen van een biertje in de kroeg, of überhaupt de kroeg induiken.

Naast offline ontoegankelijkheid bestaat er ook nog iets als online ontoegankelijkheid. Ik denk dat dat voor iemand met een visuele beperking als een grotere ergernis wordt ervaren dan door iemand met een auditieve beperking. Op veel websites draait het immers om het "zien" en niet om het "horen". Mijn allergrootste ergernis op het wereldwijde web zijn die "ik ben geen robot" verificaties. Ik kan de plaatjes niet zien en de audio tests zijn vaak zo vervormd dat ze haast onverstaanbaar zijn. Tegenwoordig krijg je die krengen - ja dat zijn het echt - steeds vaker lijkt het wel. Bij het invullen van een contactformulier, bij het kopen van concertkaartjes, bij het inschrijven bij een recruiting website en ga zo maar door. Om nog maar te zwijgen over de niet al te best toegankelijke website van overheidsinstanties of, zoals eerder genoemd, de DigiD app. Zelfstandig dingen regelen wordt zo niet makkelijk gemaakt.

Digitale ontoegankelijkheid op de werkvloer

Een ding waar ik tijdens mijn stages tegenaan ben gelopen, is digitale ontoegankelijkheid op de werkvloer. Dit kwam ik met name tegen bij applicaties die speciaal door het betreffende bedrijf zijn geschreven. Alle standaardprogramma's werken gewoon naar behoren.

Foto van een werkplek met een computer, toetsenbord en muis

Foto van een werkplek met een computer, toetsenbord en muis

Ik heb twee goede voorbeelden. Ik zal de betreffende applicaties niet noemen, want dan maak ik reclame en dat mag niet zomaar. Tijdens mijn eerste stage moest ik met een software pakket werken waarin alle gegevens van het hele bedrijf stonden. Dit waren voornamelijk gegevens van klanten. Dit programma bleek absoluut ontoegankelijk. Ik kon helemaal niets lezen en hierdoor kon mijn takenpakket niet worden uitgebreid. Gevolg: mijn stage was niet op niveau, ik zat me te vervelen, ik had te weinig werk en mijn stage werd afgekeurd. Daar speelden overigens meer factoren een rol, niet alleen dit programma. Maar frustrerend was het zeker. Het tweede voorbeeld is iets toegankelijker. Dit gaat om een applicatie welke speciaal voor de rechtspraak is geschreven. Deze applicatie kan ik gedeeltelijk lezen, maar helaas niet wat ik hebben moet.

Deze voorbeelden zijn een bron van frustratie en ergernis. Wat ik wel merk is dat de bewustwording rondom digitale toegankelijkheid toeneemt. Bedrijven en organisaties zijn er wel steeds meer mee bezig. Misschien helpt de quotumwet hierbij een handje. Als bedrijven het gestelde quotum niet halen, krijgen ze een fikse boete. Willen ze mensen met een beperking in dienst nemen, dan moeten ze wel toegankelijk zijn, ook digitaal. Er zijn genoeg oplossingen om de digitale toegankelijkheid te verbeteren, gelukkig maar!

Hoop

Bewustwording alleen is niet genoeg. Er moet ook daadwerkelijk iets gaan gebeuren. Dit geldt voor toegankelijkheid in het algemeen, maar zeker voor digitale toegankelijkheid. Onze samenleving wordt nou eenmaal steeds digitaler, daar is niets aan te doen. Ik hoop van harte dat #Jekomternietin binnenkort verleden tijd is en dat we met zijn allen kunnen zeggen: #Jekomterwelin!

Wil je meer blogs lezen van Laurie? Eerder schreef Laurie al over studeren in het buitenland en over haar bezoek aan het concert van Lady Gaga. Lees ook haar tips voor een overtuigende pitch!

Auteur: Laurie